تشخیص روماتولوژی و HLAهای تشخیصی قم
روماتیسم یک اصطلاح عمومی است که حدود دویست بیماری مختلف ، از ریشه های بسیار متفاوت را شامل می شود ، به استثنای ضربه حاد ، که امکان تولید علائم سیستم حرکتی مشترک است. برای تشخیص آن نیاز به آزمایشات خاص است که توسط آزمایشگاه مشاهیر انجام می شود. برخی از این آسیب شناسی ها از خود سیستم حرکتی (مفاصل ، عضلات و تاندون ها) نشأت می گیرند ، در حالی که برخی دیگر از بیماری های ایمنی (خود ایمنی ، التهابی خودکار) ، متابولیکی ، عفونی ، غدد درون ریز ، خون شناسی ، ژنتیکی ، عصبی ، تومور ناشی می شوند که عواقبی را در پی دارند.
علت انجام آزمایش تشخیص روماتولوژی
چندین مورد از این بیماری ها ممکن است حتی در طی سال ها در بیماران خاص عواقب مفاصل ، عضلات و تاندون ها را ایجاد نکند ، اما منجر به آسیب به اندام های مختلف مانند پوست ، قلب ، ریه ها ، کلیه ها ، سیستم عصبی ، چشم ها ، روده ها ، کبد شود. علائم اختلالات روماتیسمی بسیار متنوع است و اغلب در چندین بیماری مختلف مشترک است و برای تشخیص صحیح نیاز به تجربه بالینی زیادی از طرف روماتولوژیست دارد. چندین بیماری روماتیسمی موذیانه شروع می شود ، که اغلب سالها با ناهنجاری های آزمایشگاهی همراه است ، با ظهور علائم غیر اختصاصی و فقط پس از آن ، تظاهرات بیماری از نظر بالینی قابل تشخیص است.
ویژگی تشخیص روماتولوژی
واضح است که آزمایشات آزمایشگاهی می توانند نقش تعیین کننده ای در تشخیص شرایط روماتیسمی داشته باشند. آزمایشاتی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز) ، PCR (پروتئین واکنش پذیر C) ، ASLO (آنتی استرپتولیزین O) ، FR (فاکتور روماتوئید) ، ANCA (آنتی بادی های سیتوپلاسمی آنتی توتروفیل). با این وجود محدودیت هایی وجود دارد:
- بسیاری از بیماری های روماتیسمی با تغییرات آزمایشگاهی در خون همراه نیستند (در اصطلاح عامیانه “روماتیسم های خون” نیستند).
- تغییراتی در آزمایش خون که در برخی شرایط روماتیسمی اتفاق می افتد اغلب غیر اختصاصی است.
- مواردی وجود دارد که بیماری های روماتیسمی که به طور معمول آزمایش های آزمایشگاهی را تغییر می دهند ، در ابتدای بیماری این کار را انجام نمی دهند یا در اقلیت بیماران ، هرگز تغییر نخواهند کرد.
- چندین بیماری غیر روماتیسمی می توانند نتایج مثبتی در آزمایشات معمولاً برای روماتیسم بدهند.
